คำไวพจน์ พระอินทร์ มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ พระอินทร์ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า พระอินทร์ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกพระอินทร์ได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า พระอินทร์ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า พระอินทร์

พระอินทร์ = พระอินทร์ / หัสนัยน์ / โกสีย์ / สหัสนัยน์ / อมรินทร์ / ตรีเนตร / ท้าวพันตา / สหัสโยนี / เพชรปราณี / อินทรา / มัฆวาน / มรุตวาน / วัชรินทร์ / เทพาธิบดี / วชิราวุธ / สักกะ / อมเรศร / พันเนตร / โกสินทร์ / โกษี / วชิรปาณี

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เรื่อง คำไวพจน์ของคำว่า "พระอินทร์" ซึ่งเป็นเทพเจ้าที่สำคัญในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และเป็นที่รู้จักกันดีในวรรณคดีไทยมากมาย

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้นักเรียนสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างไพเราะและหลากหลายมากขึ้น โดยเฉพาะในการแต่งร้อยกรองและการเขียนเชิงสร้างสรรค์

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การใช้คำไวพจน์จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนไม่ซ้ำซากและน่าสนใจยิ่งขึ้นครับ

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "พระอินทร์" และความหมาย

สักกะ / สหัสนัยน์ / สหัสเนตร: หมายถึง พระอินทร์ เพราะมีนัยน์ตาหนึ่งพัน (มาจากคำว่า สหัส = พัน, นัยน์/เนตร = ตา)
ท้าวโกสีย์ / โกสีย์: หมายถึง พระอินทร์ ซึ่งเป็นอีกพระนามหนึ่ง
เทวราช / สุรราช / มฆวา: หมายถึง เจ้าแห่งเทวดา (เทพ = เทวดา, ราช = ผู้เป็นใหญ่)
อัมรินทร์ / อมรินทร์: หมายถึง เจ้าแห่งอมร (อมร = ผู้ไม่ตาย, เทวดา)
วชิรปาณี / วัชรินทร์: หมายถึง ผู้ถือวัชระ (วชิระ/วัชระ = อาวุธประจำกายของพระอินทร์)
มัฆวาน / มัฆวาฬ: หมายถึง พระอินทร์ (พระนามหนึ่ง)
ไอราพต: หมายถึง พระอินทร์ (มาจากช้างเอราวัณพาหนะของพระอินทร์)
ปุรินทร: หมายถึง เจ้าเมือง (หมายถึงพระอินทร์ผู้เป็นเจ้าแห่งสวรรค์ชั้นดาวดึงส์)
มารุต: หมายถึง เทพแห่งลม (ในบางบริบทอาจหมายถึงพระอินทร์ได้เช่นกัน แต่ไม่ตรงนัก)
โกสีย์: หมายถึง พระอินทร์

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ พระอินทร์ ในการแต่งกลอน

เพื่อให้นักเรียนเห็นภาพการนำคำไวพจน์ไปใช้ ผมขอยกตัวอย่างบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

สักกะ เทวาธิราช ผาดผ่องฉาย
ทรงคชไอยราพต มากล้นหมาย
วัชรินทร์ ทรงวัชระ อันเรืองราย
เป็นองค์ ท้าวโกสีย์ ผู้ฤทธิ์แรง

คำที่มีความหมายคล้ายกับพระอินทร์

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

ตรีเนตร หมายถึง น. ชื่อหนึ่งของพระอิศวร แปลว่า ผู้มีนัยน์ตา ๓ ตา โบราณมักเรียกว่า พระอินสวน และเขียนเป็น พระอินศวร ต่อมาจึงใช้เพี้ยนไป หมายถึง พระอินทร์. (ส. ตฺริเนตฺร).
วชิราวุธ หมายถึง น. “ผู้มีวชิระเป็นอาวุธ” คือ พระอินทร์. (ป.).
วัชรินทร์ หมายถึง น. พระอินทร์. (ส. วชฺรินฺ, วชฺร + อินฺทฺร).
สหัสนัยน์ หมายถึง [สะหัดสะ-] น. พันตา หมายถึง พระอินทร์. (ป. สหสฺสเนตฺต, สหสฺสนยน; ส. สหสฺรเนตฺร, สหสฺรนยน).
สักกะ หมายถึง (แบบ) น. พระอินทร์. (ป.; ส. ศกฺร).
เทพาธิบดี หมายถึง น. เจ้าแห่งเทวดา, พระอิศวร. (ป., ส.).
โกสินทร์ หมายถึง [-สิน] น. พระอินทร์. (ตัดมาจาก ป. โกสิย + ส. อินฺทฺร).
โกสีย์ หมายถึง น. พระอินทร์ เช่น ลํ้าเลอศกรุงโกสีย์ หยาดหล้า. (ทวาทศมาส). (ป. โกสิย).